Για την Dias financial, Κορκόρης Ιωάννης, Msc In Finance , «Το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας έχει δυστυχώς διασταυρωθεί με τη βαθιά πολλαπλή κρίση της Ευρωζώνης και με την ανυπαρξία επαρκών και λειτουργικών θεσμών παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης. Η κρίση στην Ευρωζώνη δεν είναι μόνο δημοσιονομική και χρηματοοικονομική, αλλά θεσμική και πολιτική. Στην πραγματικότητα έχει καταστεί πλέον σαφές ότι η διαχείριση του ευρώ απαιτεί άλλο επίπεδο πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσης…»
Το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα όπως αυτό απεικονίζεται μέσα από μόλις δύο διαγράμματα:
Πηγή: ΥΠ. Οικονομικών Προϋπολογισμός 2013
Πηγή: ΥΠ. Οικονομικών
Με λίγα λόγια διευρυμένο και φυσικά χρόνιο πρόβλημα εσόδων (κακό κράτος-κακή διοίκηση) και ταυτόχρονα ανοιχτές οι πόρτες του δανεισμού για σπατάλη….
Τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα….
Πηγή:http://www.pdma.gr/index.php/el/debt-strategy-gr/public-debt-gr/credit-rating-gr
Έτσι κλείνουν οι πόρτες του δανεισμού για την Ελλάδα αλλά και για τις ελληνικές τράπεζες. Οι οποίες σήκωσαν-σε μεγάλο βαθμό- και κουβαλούν στους ισολογισμούς τους το δημοσιονομικό πρόβλημα όπως και όταν αυτό μεταμορφωνόταν σε δανεισμό.
Δεν ήταν μόνο οι ελληνικές τράπεζες… ευτυχώς….
Το ελληνικό πρόβλημα λοιπόν είχε ήδη γίνει ευρωπαϊκό ….μέχρι και παγκόσμιο λόγω ακριβώς του «φαινομένου» της παγκοσμιοποίησης.
Ή αλλιώς όπως το περιγράφει Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα «Διατάραξη του μηχανισμού μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής »
Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί λύση.
Μνημόνιο Συνεννόησης
Έπρεπε δηλαδή να κερδηθεί χρόνος ώστε να σωθούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ευρώπης και όχι μόνο, και ταυτόχρονα να « λειτουργεί » η Ελλάδα και το δημοσιονομικό πρόβλημα να παραμείνει τέτοιο και εντός των συνόρων της….
Όλα τα παραπάνω έπρεπε να επιτευχθούν μέσα από τους « πολυφωνικούς », γραφειοκρατικούς και δαιδαλώδεις μηχανισμούς της Ευρώπης και όχι μόνο….
Βρέθηκε το Μνημόνιο που σε μεγάλο βαθμό πετύχαινε όλα τα παραπάνω. Περιλάμβανε:
Την Δανειοδοτική Σύμβαση,
το Μνημόνιο και
η Συμφωνία έγκρισης του ΔΝΤ
Ξεκίνησε η περιβόητη εσωτερική υποτίμηση με την διαρκή « απειλή » της … εξωτερικής….
α) Δημοσιονομική εξυγίανση. Εκτέλεση προϋπολογισμών 2010 και 2011 και επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα, ιδίως φορολογικά- συνταξιοδοτικά και μισθολογικά, με συγκεκριμένους στόχους εξοικονόμησης.
β) Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού τομέα. Ίδρυση ανεξάρτητου Ταμείου Σταθερότητας, εντατικοποίηση της εποπτείας επί των τραπεζών, αναθεώρηση πτωχευτικού πλαισίου.
γ) Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Αλλαγές στη δημόσια διοίκηση, μεταρρύθμιση συνταξιοδοτικού συστήματος, ενίσχυση του ανταγωνισμού στο εμπόριο, κλειστά επαγγέλματα, διαδικασίες αδειοδότησης συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων, προώθηση επενδύσεων και εξαγωγών, εκσυγχρονισμό συστήματος υγείας, αλλαγές στην αγορά εργασίας.
Το ότι έπρεπε τα παραπάνω μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής να είχαν ληφθεί ούτως ή άλλως από την ελληνική διοίκηση είμαι από εκείνους -τους πολλούς- που το υποστηρίζουν.
Οποιαδήποτε όμως δημοσιονομική προσαρμογή δεν θα εξασφάλιζε από μόνη της την ουσιαστική και σημαντική μείωση του ελληνικού χρέους στα επίπεδα του Συμφώνου Σταθερότητας ή έστω κοντά σε αυτά ….σύντομα…
Private Sector Involvement
Ή αλλιώς η τελευταία πράξη διάσωσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος με την μέθοδο της « ελεγχόμενης έκρηξης » και της μετακύλησης μέρος του κόστους στους φορολογούμενους.
Στις δύο συνεχόμενες Συνόδους Κορυφής, στις 11 και στις 25 Μαρτίου 2011, και στη συνέχεια, με ad hoc απόφαση για την Ελλάδα, στη Σύνοδο Κορυφής της 21ης Ιουλίου 2011 η Ευρωζώνη κάλεσε τους επενδυτές του ιδιωτικού τομέα να συμβάλουν στην επίλυση του προβλήματος βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας.
Από την αρχή του Οκτωβρίου 2011 και βάσει των προβολών των δημοσιονομικών μεγεθών της Τρόϊκα, διαφάνηκε ότι η σχεδιαζόμενη ανταλλαγή ομολόγων δεν θα ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του χρέους και κατά συνέπεια ότι οι όροι 0α έπρεπε θα επαναδιαπραγματευόμουν κάτω από τη μεσολάβηση του IIF.
Στη Σύνοδο Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου τέθηκε πλέον ως προϋπόθεση για την επίτευξη βιωσιμότητας του χρέους και συνέχισης της χρηματοδότησης:
α) η περικοπή του χρέους του ιδιωτικού τομέα κατά 50% και β) η επίτευξη λόγου χρέους προς ΑΕΠ κάτω του 120% έως το 2020.
Στην ίδια Σύνοδο αποφασίστηκε η αύξηση της συνεισφοράς του Δημόσιου τομέα στη βιωσιμότητα του χρέους κυρίως μέσω:
α) Της επέκτασης της διάρκειας των δανείων των κρατών της ευρωζώνης ύψους 52,9 δισ. ευρώ, που είχαν ήδη εκταμιευθεί, από 10 σε 15 έτη και της περιόδου χάριτος από 5 σε 10 έτη και τη μείωση του περιθωρίου δανεισμού από 2,75% (μεσοσταθμικό) πάνω από το 3μηνο Euribor σε 1,5% πάνω από το 3μηνο Euribor με αναδρομική μάλιστα ισχύ από 30/6/2011. Το τρέχον κόστος δανεισμού ανέρχεται σε 2,20% περίπου.
β) Της παροχής μακροχρόνιων δανείων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) με μέση διάρκεια 15 χρόνια κατ’ ελάχιστο, λήξη μέχρι 30 χρόνια και περίοδο χάριτος 10 ετών. Το επιτόκιο των δανείων θα είναι ίσο με το κόστος δανεισμού του ΕΤΧΣ πλέον λειτουργικού περιθωρίου περί τις 15 μονάδες βάσης (0,15%). Το τρέχον αυτό κόστος δανεισμού δεν ξεπερνά το 2%.
γ) Της επέκτασης της διάρκειας των νέων δανείων του ΔΝΤ από 5 σε 10 έτη και της περιόδου χάριτος από 3 έτη σε 4,5 έτη.
Με το PSI έγινε ανταλλαγή ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου συνολικής ονομαστικής αξίας198.045 εκατ. ευρώ έναντι νέων ομολόγων συνολικής ονομαστικής αξίας 92.072 εκατ. ευρώ, δηλαδή το δημόσιο χρέος μειώθηκε κατά 105.973 εκατ. ευρώ.
Ομόλογα ονομαστικής αξίας 56.675 εκατ. ευρώ που είχαν στο χαρτοφυλάκιό τους η ΕΚΤ, οι εθνικές Κεντρικές Τράπεζες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δεν συμμετείχαν στην ανταλλαγή ομολόγων.
Το ζητούμενο
Η Επανεκκίνηση της Οικονομίας
Με την ανεργία στο 30%, με μικρή πρόοδο στις διαθρωτικές αλλαγές και το γραφειοκρατικό κράτος να παραμένει σχεδόν το ίδιο προ της … χρεοκοπίας καθώς και με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στα χαρτιά τα παρακάτω ακούγονται αν μη τι άλλο …θετικά…
- Ικανοποιητική πορεία εκτέλεσης Κρατικού Προϋπολογισμού 2012
- Κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές ισοζύγιο Γενικής Κυβέρνησης
- Μείωση κόστους εξυπηρέτησης χρέους
- Μείωση επιτοκίων δανεισμού στις εκδόσεις εντόκων γραμματίων
- Μείωση αποδόσεων κρατικών τίτλων
- Αποκλιμάκωση πληθωρισμού (χρειάζεται ουσιαστικότερη παρέμβαση στον έλεγχο των τιμών)
- Βελτίωση στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών
- Δημιουργία νέων τραπεζικών ομίλων – Επιστροφή καταθέσεων.
Με αυτή την πολύ σύντομη ανασκόπηση επιχείρησα με λίγα λόγια να περιγράψω τι έγινε τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια στην ελληνική οικονομία. Διαφαίνεται ότι κάτι αλλάζει αλλά θέλει ακόμα πολύ έργο να γίνει και ευτυχώς δεν είμαστε …… μόνοι μας με όποιες βέβαια συνέπιες έχει αυτό και θα έχει….
