Ο πειραματικός εκτυπωτής γυαλιού, με την ονομασία G3DP, φέρει στο πάνω μέρος του έναν θερμαινόμενο θάλαμο, μέσα στον οποίο το γυαλί λιώνει σε θερμοκρασία 1.040 έως 1.165 βαθμών Κελσίου.
Η διαδικασία τήξης της πρώτης ύλης διαρκεί περίπου τέσσερις ώρες. Στο επόμενο στάδιο, διάρκειας περίπου δύο ωρών, διοχετεύεται μέσα στον θάλαμο αέριο ήλιο, το οποίο διογκώνει τυχόν φυσαλίδες που υπάρχουν στο ρευστό και τις μεταφέρει στην επιφάνεια όπου σκάνε.
Ελεύθερο από φυσαλίδες, το ρευστό γυαλί είναι έτοιμο να περάσει στο ακροφύσιο του εκτυπωτή, το οποίο δημιουργεί το επιθυμητό τρισδιάστατο σχέδιο αφήνοντας αλλεπάλληλα στρώματα ημίρρευστου υλικού.
Το αντικείμενο τυπώνεται μέσα σε έναν δεύτερο θερμαινόμενο θάλαμο, ο οποίος διατηρείται στους 480 βαθμούς Κελσίου και επιτρέπει στο γυαλί να κρυώσει αργά και να μην εμφανίσει ρωγμές.
Τα βάζα που παρουσίασαν οι ερευνητές, τα οποία θα εκτεθούν το 2016 στο Μουσείο Design του Ινστιτούτου Smithsonian, έχουν σχήματα που πιθανότατα θα ήταν δύσκολο να αναπαραχθούν με συμβατικές τεχνικές υαλουργίας.
Το G3DP έχει ωστόσο κάποια μειονεκτήματα που οι ερευνητές προσπαθούν τώρα να λύσουν: πρώτον, το ρευστό γυαλί πέφτει από το ακροφύσιο μόνο με τη δύναμη της βαρύτητας, και η ροή του υλικού δεν είναι απόλυτα ομαλή -σε επόμενες βερσιόν του συστήματος, το ακροφύσιο θα ενσωματώνει μηχανισμό ενεργού παροχής.
Περαιτέρω βελτίωση θα μπορούσε να επιτευχθεί με λογισμικό που επιτρέπει την ακριβή ρύθμιση της θερμοκρασίας στους δύο θαλάμους.
Το σύστημα θα παρουσιαστεί στο τεύχος Σεπτεμβρίου της επιθεώρησης 3D Printing and Additive Manufacturing.
Πηγή: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500020339
