Οι σχέσεις μεταξύ των κρατών αποτελούν μείγμα πολιτικών συσχετισμών, κοινών στόχων και επιθυμητών αποτελεσμάτων. Ευκταία, αλλά όχι και αναγκαία συνθήκη διακρατικής συνεργασίας, αποτελεί η συμπόρευση στόχων και αρχών, το κοινό αξιακό σύστημα, όπως αυτό εκφράζεται στην κοινή παράδοση και ιστορική τύχη κρατών και λαών.
Στη δεύτερη χιλιετία φιλικών σχέσεων, Ελλάδα και Ρωσία, απολαμβάνουν προνομιακών παραδοσιακών δεσμών στη βάση της κοινής Ορθόδοξης πίστης και του μακραίωνου πολιτισμικού τους πλούτου.
Πράγματι, είναι αυτοί οι δεσμοί ήπιας δύναμης, αλλά ιδιαίτερης ισχύος, οι οποίοι και αποτελούν εγγύηση του πνεύματος συνεργασίας και της αμοιβαίας εκτίμησης που διέπουν τις σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας.
Οι αρχές τις Ορθοδοξίας, η κοινή πίστη στις πανανθρώπινες αρχές και αξίες, η κοινή παράδοση κρατών και λαών που μετρούν χιλιετίες ιστορίας και πολιτισμού, αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα και θεμέλια λίθο ανάπτυξης των ελληνο-ρωσικών σχέσεων στη βάση αλληλοκατανόησης και αμοιβαίας επωφελούς σχέσης, που ξεπερνά το συγκυριακό των πολιτικών συσχετισμών.
Με ιστορική παρουσία και αμφίδρομη επιρροή σε Ασία και Ευρώπη, Δύση και Ανατολή, Ελλάδα και Ρωσία καλούνται να συντονίσουν τις προσπάθειές τους στη διασφάλιση της ειρήνης και της αποτροπής κρίσεων έναντι στη σύγχρονη γεωπολιτική αστάθεια, στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου, της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού.
Πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος, αναλογικά με τον πληθυσμό τους έναντι του Άξονα, στην πρόσφατη ιστορία τους, μη λησμονώντας, παράλληλα, την υπέρτατη συμβολή του Ιωάννη Καποδίστρια εκ της θεσμικής του θέσεως στη Ρωσία στον Αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας και θεμελίωσης του σύγχρονου ελληνικού κράτους, Ελλάδα και Ρωσία συνδέονται με δεσμούς ιστορικούς και πολιτισμικούς στην κοινή ευρωπαϊκή τους τύχη.
Σε αυτό το πλαίσιο, η προνομιακή ελληνική γεωγραφία, σε συνδυασμό με τον θεσμικό και ιστορικό ρόλο της χώρας μας, η πολιτιστική και πολιτισμική μας κληρονομιά και η παραδοσιακή φιλία με το ρωσικό λαό παρέχουν στη χώρα μας το προνόμιο του αξιόπιστου μεσολαβητή στην Ευρώπη και διεθνώς. Ο κεντρικός διεθνής ρόλος της Ρωσίας δε την καθιστά χρήσιμο συνομιλητή στα ζητήματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος και δη σε εκείνα που άπτονται των ελληνικών δικαίων.
Σε αυτήν την προσπάθεια, αρωγός στέκεται η ελληνική κοινότητα στη Ρωσία, η οποία και αποτελεί τον πλέον αποτελεσματικό πρεσβευτή, το συνδετικό κρίκο στις μεταξύ μας σχέσεις, ενισχύοντας τους παραδοσιακούς δεσμούς φιλίας, ενώ διατηρεί διαρκώς ανοικτό τον δίαυλο πρόσβασης, κατανόησης και συνεργασίας μεταξύ των δύο λαών.
Πάνω από 100 χιλιάδες Ρώσοι πολίτες ελληνικής καταγωγής, αποτελούν λαμπρούς παραστάτες ελληνορθόδοξης παράδοσης στη ρωσική επικράτεια. Πολυάριθμοι ομογενειακοί σύλλογοι και οργανώσεις, με πλούσια εκδοτική και πολιτιστική δράση, πρεσβεύουν το ελληνορθόδοξο πνεύμα σε όλες τις δράσεις της ρωσικής κοινωνίας και απολαμβάνουν αποδοχής και διάκρισης σε αιρετές και μη θέσεις. Κυρίαρχος φορέας ενίσχυσης και διατήρησης της ελληνικής παράδοσης, η ελληνική γλώσσα διδάσκεται σε 10 πανεπιστήμια, με ακόμα το άκουσμα του Ορθόδοξου Ευαγγελίου στις εκκλησίες της ρωσικής επικράτειας να προκαλεί συγκίνηση και να αποτελεί παρακαταθήκη της κοινής ορθόδοξης συνείδησης και παράδοσης μεταξύ των δύο λαών.
Σε αυτό το πλαίσιο, το αφιερωματικό έτος Ελλάδος-Ρωσίας, αποσκοπεί ακριβώς σε αυτή την ουσιαστική επανεκκίνηση των παραδοσιακών φιλικών μας σχέσεων σε όλα τα πλαίσια της διακρατικής συνεργασίας και δράσης, προκειμένου, ο προνομιακός σύνδεσμος παράδοσης, πίστης και φιλίας μεταξύ των δύο λαών να μετουσιωθεί σε πολιτικές και πολιτισμικές συνέργειες απτών αποτελεσμάτων” κατέληξε ο κ. Αμανατίδης.
