Στη μυθολογία, οι Σειρήνες είναι συνυφασμένες με τη θάλασσα, τον έρωτα και τον θάνατο. Η ομορφιά τους και η απαράμιλλη μελωδία του τραγουδιού τους ξελογιάζει αμέσως όποιον τις πλησιάζει. Ο κίνδυνος, όμως, ελλοχεύει πάντα εκεί. Το μυθολογικό αυτό σύμβολο της μοιραίας γυναίκας εμπνέει τη φωτογράφο, η οποία παρουσιάζει εικαστικές φωτογραφικές αποτυπώσεις της γυναικείας σαγήνης.
Εμβληματικές γυναίκες της εποχής μας, σαν άλλες σύγχρονες σειρήνες που καιροφυλακτούν για τα θύματα τους, αναβαπτίζονται στο φως και το χρώμα του φωτογραφικού φακού της δημιουργού.
Η Αμαλία Σωτηροπούλου “αγκαλιάζει” το αρχαιοελληνικό σύμβολο της μοιραίας και επικίνδυνης γυναίκας και το επαναχρησιμοποιεί, αντικρύζοντάς το κριτικά, με μια τρυφερή ειρωνεία.
Από τη μία πλευρά, ο μύθος γίνεται το εργαλείο για να κατανοήσει, να ερμηνεύσει, αλλά και να σαρκάσει η δημιουργός τη σύγχρονη πραγματικότητα, διαμορφώνοντας τη μυθολογία του σύγχρονου ανθρώπου και μάλιστα του άνδρα, που έρχεται αντιμέτωπος με σύγχρονες προκλήσεις, βιώνοντας τη δική του οδύσσεια. Από την άλλη, ο φωτογραφικός φακός διερευνά την ψηφιακή, την “κατασκευασμένη”, τη σχεδόν πλαστική εκδοχή της όμορφης και λάγνας γυναίκας, προτείνοντας την περιήγηση σε έναν κόσμο εικόνων, όπου τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα είναι ρευστά και διαρκώς επαναπροσδιοριζόμενα.
Η έκθεση Σειρήνες-Sirens είναι η πιο αυτό-αναφορική δουλειά της φωτογράφου Αμαλίας Σωτηροπούλου και ορίζει την αναμέτρηση με τον ίδιο της τον εαυτό.
