Ο Σούμαν και ο Μέντελσον έγραψαν ανυπέρβλητα έργα, ενώ παράλληλα υποστήριζαν τις απόψεις τους και με μαχητική αρθρογραφία, κυρίως στο ‘Neue Zeitschrift für Musik’.
Έναν αιώνα αργότερα, η ναζιστική προπαγάνδα αντιπαρήλθε τη σχέση αλληλοεκτίμησης των δύο κορυφαίων συνθετών και δημιούργησε μία ανύπαρκτη διαμάχη της ‘γνήσιας’ γερμανικής μουσικής με την ‘εκφυλισμένη’ μουσική ενός Εβραίου στην καταγωγή, με αφορμή τα αριστουργηματικά κοντσέρτα τους για βιολί. Ο Σούμαν είχε γράψει το δικό του για τον Γιόζεφ Γιοακίμ, ο οποίος φοβισμένος από την απόπειρα αυτοκτονίας του συνθέτη το θεώρησε ‘νοσηρό προϊόν τρέλας’ και όρισε στη διαθήκη του να μην παιχτεί πριν περάσει ένας αιώνας από το θάνατό του. Το ναζιστικό καθεστώς παραβίασε τον εκατονταετή κανόνα, θέλοντας να το αντιπαραβάλει στο αντίστοιχο του Μέντελσον.
Ο Σίμος Παπάνας ερμηνεύει το υπέροχο κοντσέρτο για βιολί του Σούμαν, που ο Γεχούντι Μενουχίν χαρακτήρισε ως το χαμένο σύνδεσμο μεταξύ Μπετόβεν και Μπραμς και κατέφυγε μέχρι και σε… πλάγια μέσα για να αποκτήσει την παρτιτούρα, αφού του απαγορευόταν να το παίξει, λόγω της εβραϊκής καταγωγής του.
Η εμβληματική ‘Σκωτική Συμφωνία’ του ιδιοφυούς Μέντελσον που ολοκληρώνει το πρόγραμμα, καταδεικνύει τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε η ναζιστική προπαγάνδα στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει πειστικά το χαρακτηρισμό αριστουργημάτων αυτού του επιπέδου ως «εκφυλισμένη μουσική».
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου, ώρα 20:30
Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Διεύθυνση ορχήστρας: Μίλτος Λογιάδης.
Βιολί: Σίμος Παπάνας
Πρόγραμμα:
Robert Schumann: Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα σε ρε ελάσσονα, WoO 23
Felix Mendelssohn-Bartholdy: Συμφωνία αρ. 3 σε λα ελάσσονα, έργο 56 ‘Σκωτική’
