Η γυναικεία επιχειρηματικότητα αναγνωρίζεται πλέον ως σημαντικός παράγοντας εξίσωσης ευκαιριών στην αγορά εργασίας, ενισχύοντας τη δυνατότητα ισόρροπης συμμετοχής των δύο φύλων στο οικονομικοκοινωνικό γίγνεσθαι, ενίσχυσης της υγιούς ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και τελικά ανάπτυξης των οικονομιών. Μάλιστα, όπως τονίζεται στον Ευρωπαϊκό Χάρτη Πορείας για την Ισότητα, η ισόρροπη συμμετοχή ανδρών και γυναικών συμβάλλει στη δημιουργία παραγωγικότερου και πιο καινοτόμου εργασιακού περιβάλλοντος καθώς και σε καλύτερες οικονομικές επιδόσεις.
Σε πολλές μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι η γυναικεία επιχειρηματικότητα αποτελεί ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό εργαλείο υγιούς οικονομικής ανάπτυξης, όπως ενδεικτικά ότι α) σε διάστημα δύο ετών αυξήθηκε η αξία των μετοχών ευρωπαϊκών επιχειρήσεων με περισσότερες γυναίκες κατά 64% ενώ ο μέσος όρος αύξησης είναι περίπου 47% (ΜcΚinsey,2007), β) υπήρξε θετική συσχέτιση μεταξύ του αριθμού των γυναικών που διοικούν μια εταιρεία και των κερδών της εταιρείας (Έρευνες Πανεπ.Ρepperdine σε Αμερική και Ευρώπη «Ηarvard Βusiness Review» 2001), γ) Δ.Σ. που έχουν γυναίκες συμβούλους ελέγχουν και ρισκάρουν καλύτερα αναλαμβάνοντας προϋπολογισμένο ρίσκο, από ένα Δ.Σ. μόνο με ανδρική σύνθεση(Συνέδριο Συμβούλων Καναδά), δ) σε εταιρείες που έχουν γυναίκες στο Δ.Σ. μειώνεται ο κίνδυνος χρεοκοπίας κατά 20% (N.Wilson,LeedsBusiness-School). Θεαματικά άλλωστε είναι τα αποτελέσματα του Κέντρου Έρευνας Γυναικείας Επιχειρηματικότητας(ΗΠΑ, Οκτ.2009) όπου η γυναικεία επιχειρηματικότητα οικονομικής επιρροής $3τρισ. ετησίως, μεταφραζόμενη σε 23 εκ. θέσεις απασχόλησης, αν αποτελούσε κράτος θα ήταν παγκοσμίως το 5ο μεγαλύτερο σε ΑΕΠ!
Στην Ευρώπη παραμένει αναξιοποίητο σημαντικό παραγωγικό ανθρώπινο δυναμικό -μόλις το 34,4% του συνόλου των επιχειρηματιών είναι γυναίκες- γεγονός που οφείλεται στις υφιστάμενες ακόμη πρόσθετες δυσκολίες της γυναικείας επιχειρηματικότητας που συνιστούν ανασταλτικούς παράγοντες για την ανάπτυξή της, όπως κοινωνικές προκαταλήψεις, ανεπάρκεια ειδίκευσης σε σύγχρονες ειδικότητες, διακρίσεις και στερεότυπα που δυσχεραίνουν την πρόσβασή τους στη χρηματοδότηση, στην πληροφόρηση, στη δικτύωση, στην κατάρτιση καθώς και στη συμφιλίωση των οικογενειακών και επιχειρηματικών τους υποχρεώσεων.
Η γυναικεία επιχειρηματικότητα είναι αναπόσπαστο μέρος των Ευρωπαϊκών Πολιτικών για την οικονομική ανάπτυξη ως πηγή νέων θέσεων απασχόλησης και ενθαρρύνεται μέσω σειράς στοχευμένων μέτρων και προγραμμάτων (Στρατηγική της Λισαβόνας), δεδομένου ότι συμβάλλει στην σταθερότητα και ανθεκτικότητα των οικονομιών. Η προώθηση και ενίσχυσή της αποτελεί προτεραιότητα οριζόντιας ανάπτυξης για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στο πλαίσιο αυτό, ιδρύθηκε το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Προώθηση της Επιχειρηματικότητας των Γυναικών (WES) και δημιουργήθηκε διαδικτυακή πύλη (entrportal-women-entrepreneurs@ ec.europa.eu), όπου καθίσταται δυνατή η εύρεση επαφών για δικτύωση και mentoring καθώς και η ενημέρωση για έργα και σχετικές εκδηλώσεις. Επίσης, το νεοϊδρυθέν Ευρωπαϊκο Δικτύο Πρεσβειρών Γυναικείας Επιχειρηματικότητας ξεκίνησε (Οκτ.2009) εκστρατεία ενθάρρυνσης έναρξης γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Η Επιτροπή, με δεδομένο ότι οι ίσες ευκαιρίες δεν είναι θέμα μόνο κοινωνικής ευαισθησίας και δικαιοσύνης αλλά και οικονομικής αναγκαιότητας, ενισχύει οικονομικά την προώθησή τους στα κράτη μέλη κυρίως μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ), το οποίο υποστηρίζει διάφορες πρωτοβουλίες για την προώθηση της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Τα διαρθρωτικά ταμεία (όπως ΕΤΑ, ΕΓΤΑΑ 2007-2013) αποτελούν σημαντική πηγή χρηματοδότησης.
Η ισότητα των ευκαιριών είναι ένας από τους γενικούς στόχους του ΕΣΠΑ της Ελλάδας και έχουν προγραμματιστεί πολλές ενέργειες στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων του ΕΚΤ, όπως το πρόγραμμα «Ανάπτυξη των Ανθρώπινων Πόρων 2007-2013» που υποστηρίζει δράσεις προώθησης της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Η ελληνική πολιτεία εναρμονιζόμενη με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, ενέταξε την γυναικεία επιχειρηματικότητα στην αναπτυξιακή πολιτική της ως ένα από τους βασικούς άξονές της, στηρίζοντάς την άμεσα και έμμεσα με δράσεις και προγράμματα που υλοποιούνται από διάφορους φορείς (όπως άμεσες επιδοτήσεις, σεμινάρια επαγγελματικής κατάρτισης, φορολογικές διευκολύνσεις, υποστήριξη δικτύωσης κ.α.).
Από στοιχεία του GEM-ΙΟΒΕ (2007-2008) προκύπτει ότι στην Ελλάδα η γυναικεία επιχειρηματικότητα χρειάζεται αναβάθμιση και εξέλιξη σε επιχειρηματικότητα υψηλών δυνατοτήτων, καθότι σήμερα χαρακτηρίζεται από «ρηχότητα» και αρκετά υψηλή «επιχειρηματικότητα ανάγκης» και όχι «ευκαιρίας».
