Ο επικεφαλής του τμήματος Διαχείρισης Αγρο-περιβαλλοντικών Συστημάτων και διευθυντής του Κέντρου Ελιάς «Krinos», του Perrotis College Δρ. Αθανάσιος Γκέρτσης, ο οποίος είναι και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής, θα κάνει δύο εισηγήσεις. Η πρώτη είναι σε συνεργασία με τον γεωργικό σύμβουλο της Σχολής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Κωνσταντίνο Ζουκίδη και αφορά την αξιολόγηση βιολογικού διαφυλλικού συστήματος λίπανσης, στην παράγωγη και ποιότητα ελιάς. Σε ελαιώνες στο Perrotis College και σε συνεργαζόμενο ελαιοπαραγωγό, στην Χαλκιδική μελετήθηκαν διαφορές ποικιλίες ελαιοποιϊσιμης και επιτραπέζιας ελιάς. Οι διαχειριστικές πρακτικές που αξιολογήθηκαν περιλαμβάνουν δένδρα με συμβατική μεταχείριση και δένδρα ψεκασμένα με ένα βιολογικό διαφυλλικά σύστημα λίπανσης (SANOVITA Concept). Τα αποτελέσματα από τα τελευταία τρία έτη έδειξαν στατιστικά σημαντική αύξηση της απόδοσης και της ποιότητας των καρπών και επίσης σημαντική μείωση εχθρών και ασθενειών.
στελέχη από το Perrotis College και από τρία Ινστιτούτα (Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων – Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών – Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου) θα κάνουν κοινή εισήγηση με τίτλο: «Γενοτύπιση και μοριακός χαρακτηρισμών ποικιλιών ελιάς με συνδυασμένη εφαρμογή μικροδορυφόρων και ανάλυσης καμπυλών τήξης σε υψηλή ευκρίνεια». Θα τονίσουν ότι η εύρεση της προέλευσης αλλά και η ταυτοποίησή των ποικιλιών ελιάς είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν. Έτσι, ο χαρακτηρισμός και η διάκριση τους σε μοριακό επίπεδο θα επιτρέψει την καλύτερη διαχείριση του γενετικού υλικού. Η ανάλυση υψηλής διακριτικής ικανότητας καμπυλών τήξης (HRM), σε συνδυασμό με πέντε μικροδορυφορικούς μοριακούς δείκτες ταυτοποίησαν και χαρακτήρισαν μοριακά τις κυριότερες ποικιλίες ελιάς που συλλέχθηκαν από την Εθνική Τράπεζα Γενετικού Υλικού που ιδρύθηκε στα Χανιά της Κρήτης. Οι πέντε μικροδορυφορικές, γενετικές θέσεις που χρησιμοποιήθηκαν είχαν υψηλή πληροφοριοδοτική ικανότητα και δημιούργησαν ένα μοναδικό προφίλ καμπυλών τήξης για κάθε μία από τις σαράντα επτά ποικιλίες ελιάς. Επιπλέον, η μελέτη αυτή παρέχει μια ευέλικτη και οικονομικά αποδοτική μέθοδο γενοτύπισης κατάλληλη για τον μοριακό χαρακτηρισμό των ποικιλιών ελιάς.
Προτάσεις για τη βιώσιμη διαχείριση των αποβλήτων επεξεργασίας επιτραπέζιας ελιάς μέσω βιοτεχνολογικών μεθόδων και την παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, θα καταθέσουν οι Ε. Παπαδάκη και Φ. Μαντζουρίδου από το τμήμα Χημείας του ΑΠΘ. Τα διάφορα στάδια παραγωγής επιτραπέζιας ελιάς, οδηγούν στο σχηματισμό υγρών αποβλήτων επεξεργασίας επιτραπέζιας ελιάς (άλμη, απόνερα εκπίκρανσης και έκπλυσης). Χαρακτηρίζονται από ακραίες τιμές pH, υψηλή περιεκτικότητα αλάτων, υψηλό οργανικό φορτίο και περιέχουν ενώσεις με αντιμικροβιακή και τοξική δράση, με αποτέλεσμα να συνιστούν μεγάλο περιβαλλοντολογικό κίνδυνο, κυρίως για τις χώρες τις Μεσογείου. Μεταξύ των προτεινόμενων μεθόδων για τη μείωση της τοξικότητας ή/και την αξιοποίηση τους, οι βιολογικές διεργασίες αποτελούν την πιο οικολογικά και οικονομικά βιώσιμη προσέγγιση. Συγκεκριμένα, αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα μείωσης της τοξικότητας των αποβλήτων χρησιμοποιώντας ενεργοποιημένη ιλύ, μύκητες ή μικροάλγη και έχοντας ως δείκτες το χημικά απαιτούμενο οξυγόνο και την περιεκτικότητα σε τοξικές φαινολικές ενώσεις. Στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των αποβλήτων, ειδική έμφαση δίνεται στην παραγωγή βιοαερίου πλούσιου σε μεθάνιο μέσω αναερόβιας χώνευσης και στην απομόνωση μικροοργανισμών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καλλιέργειες εκκίνησης στη ζύμωση της ελιάς.
