Το πρώτο μέτρο αφορά στη πλήρη κατάργηση του πρόσθετου αφορολόγητου που έχει κάποιος για τα τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειας! Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι το εάν κάποιος έχει δύο παιδιά, αντί αφορολογήτου 7.000 ευρώ, θα μείνει «κολλημένος» στις 5.000 ευρώ και θα περιμένει τις υπόλοιπες αλλαγές στη φορολογική κλίμακα για να διαπιστώσει πόσο παραπάνω φόρο θα πρέπει να πληρώσει, με δεδομένο ότι τα κλιμάκια θα περιοριστούν σε τέσσερα ή τρία, με μικρές αναπροσαρμογές των συντελεστών.
Το… κερασάκι στη τούρτα είναι η ειλημμένη απόφαση για κατάργηση των φοροαπαλλαγών- με προσδοκία περίπου 500 εκατ. ευρώ μάλιστα- κάτι που σημαίνει ότι ο λογαριασμός ανεβαίνει επικίνδυνα.
Το δεύτερο μέτρο που θα βάλει «φωτιά» όχι μόνο στα νοικοκυριά αλλά και στην οικονομία- εάν βέβαια δεν βρεθεί κάποιος ψύχραιμος για να το «παγώσει»- είναι η αύξησης της φορολογίας των τόκων στις καταθέσεις από 10% σε 15%! Το μέτρο είχε προταθεί εδώ και μήνες από το ΔΝΤ- και μάλιστα για 20%- αλλά είχε απορριφθεί αφού κρίθηκε ότι κάτι τέτοιο θα ενίσχυε το κύμα φυγής των καταθέσεων, επιχείρημα το οποίο σε καμία περίπτωση δεν έχει καταστεί ανεπίκαιρο, τουναντίον μάλιστα.
Το τρίτο μέτρο αφορά στην εξίσωση των ΕΦΚ στο πετρέλαιο κίνησης και στο υγραέριο, το οποίο έχει στόχο να «τιμωρήσει» τους… έξυπνους, που έτρεξαν και έκαναν μετατροπή στα οχήματα τους για να γλιτώσουν από τη διαρκώς αυξανόμενη τιμή της βενζίνης. Πλέον το υγραέριο θα παραμείνει φτηνότερο αλλά ενδεχομένως όχι τόσο, για να αποτελεί κίνητρο μετατροπής.
