Το πιθανότερο πάντως είναι αυτό που διαρρέεται “μετρημένα” από τις Βρυξέλλες και υποστηρίζει ότι το βασικό αντικείμενο της συζήτησης είχε να κάνει με το ελληνικό αίτημα – διότι περί αυτού πρόκειται – για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των ομολογιακών λήξεων του 2012.
Γιατί ειδικά της συγκεκριμένης χρονιάς; Διότι στο υπουργείο Οικονομικών, τα “έβαλαν κάτω” και διαπίστωσαν ότι για το 2011, “κουτσά – στραβά”, έχουν τα λεφτά για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Για το επόμενο έτος, όμως, τα κουκιά δεν βγαίνου. Κι έτσι άρχισαν να πιέζουν προς την κατεύθυνση της εθελοντικής επιμήκυνσης, τουλάχιστον, των ομολογιακών λήξεων. Το ύψος τους υπολογίζεται σε 27 δισ ευρώ κι εννοείται ότι αν μας δοθεί, θα μας προσφερθεί και μεγάλη εξυπηρέτηση.
Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει να εκπληρωθούν δύο βασικές προυποθέσεις: α) να δείξουμε ότι κάτι κάνουμε στο εσωτερικό. Κι ως γνωστόν, εμείς δεν κάνουμε τίποτα. Το Μνημόνιο πάει από το κακό στο χειρότερο και οι προβλέψεις όλες βγαίνουν εκτός στόχου, β) να καμφθούν οι αντιδράσεις της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία δεν θέλει ούτε να ακούει το ενδεχόμενο εμπλοκής και ιδιωτών, δηλαδή τραπεζών, σε αυτή τη διαδικασία. Κάτι το οποίο φέρεται να κατέστησε σαφές κατά τρόπο κατηγορηματικό ο πρόεδρος της κ.Ζαν Κλωντ Τρισέ, στη συνάντηση της Παρασκευής.
Παραδόξως πως, οι Γερμανοί εμφανίστηκαν πιο διαλλακτικοί. Αλλά αυτοί για το μόνο που δεν θέλουν να ξανακούσουν είναι ότι πρέπει να βάλουν πάλι το χέρι στην τσέπη για να σώσουν τους Ελληνες. Οπότε, όλα τα άλλα είναι διατεθειμένοι να τα συζητήσουν…
newscode
