«Φρένο» σε αγκυλωμένα δάκτυλα μετά από σοβαρούς τραυματισμούς χεριών, βάζει πλέον η μικροχειρουργική χάρις στην εξειδικευμένη ατραυματική χειρουργική χεριού.
« Πράγματι σήμερα δεκάδες εκατομμύρια νέοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο, κυρίως άτομα σε παραγωγικές ηλικίες, αποφεύγουν την αναπηρία των δακτύλων τους και ζουν μια φυσιολογική ζωή, μετά από σοβαρούς τραυματισμούς» ανεφερε μιλώντας στο Σεμινάριο Αγκώνα-Πηχεοκαρπικής της Κλινικής Μικροχειρουργικής χεριού-άνω άκρου στις 22-23 Ιουνίου 2018 (Κτίριο ΕΕΧΟΤ/Αθήνα), ο Χειρουργός Ορθοπεδικός- Μικροχειρουργός Χεριού και Τέως αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού -Άνω Άκρου, κ Ιωάννης Α. Ιγνατιάδης.
ΣΥΡΡΑΦΗ ΤΕΝΟΝΤΩΝ ΚΑΜΠΤΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Σύμφωνα με όσα τόνισε στην ομιλία του ο κ Ιγνατιάδης οι επεμβάσεις που γίνονται σήμερα χάρις στην μικροχειρουργική ήταν ασύλληπτες ακόμη και από τον ιατρικό νου πριν από μερικές δεκαετίες.
Οι καμπτήρες τένοντες πού είναι δυο για κάθε δάκτυλο (πλήν αντίχιρα), έχουν ιδιαίτερα περίπλοκη ανατομία στήν παλάμη και στα δάκτυλα και η συρραφή τους παρουσιάζει προβλήματα και επιπλοκές.
«Η συρραφή με λεπτή τεχνική ακριβείας τραυματισμένων καμπτήρων τενόντων στη δύσκολη περιοχή II των δακτύλων με λεπτά ισχυρά ράμματα και την ταφή του κόμπου ενδοτενοντικά, είναι σήμερα καθημερινότητα για τους μικροχειρουργούς χεριού!» εξηγεί ο διαπρεπής Έλληνας μικροχειρουργός και αναλύει:
Έχουμε δυο καμπτήρες τένοντες στα δάκτυλα, τον εν τωβάθει που κλείνει την άπω φάλλαγγα (ονυχοφόρο) και τον επιπολλής που κλείνει όλο το δάκτυλο.
Βλάβες ανοιχτές με αιχμηρά αντικείμενα στη παλάμη, τον καρπό ή τα δάκτυλα, μπορούν να κόψουν τενόντες. Σε διατομή του τένοντα μπορεί να έχουμε σύσπαση του μυός και τό κεντρικό τεμάχιο να αποτραβηχτεί πιό ψηλά, πχ άν κοπεί στα δάκτυλα, να τραβηχτεί ψηλά στη παλάμη, και φυσικά δεν κλείνει η τελική φάλαγγα άν κοπεί ο εν τώ βάθει τένοντας και καθόλου άν κοπούν και οι δυο καμπτήρες. Εάν κοπεί μόνο ο επιπολής είναι δύσκολο να το διαγνώσει ο μή ειδικός, αλλά έχει σχετική δυσκολία στη κάμψη. Η δυσκολότερη και συχνότερη περιοχή διατομής των τενόντων ειναι η ζωνη ΙΙ (Απ την τελευταία χειρομαντική γραμμή της παλάμης μέχρι την δεύτερη φάλαγγα). Μέχρι πριν από 30 χρόνια, δεν ήταν επιτρεπτή η άμεση συρραφή των τενόντων καμπτήρων στα δάκτυλα, επειδή υπήρχε ο κίνδυνος ανάπτυξης τοπικων μετεγχειρητικών συμφύσεων ιδιαίτερα μεταξύ των δυο τενόντων καμπτήρων, που σήμαινε αγκύλωση των δακτύλων, που υποχρέωναναν τελικά το γιατρό να προβεί σε δεύτερη επέμβαση συμφυσιόλυσης των τενόντων (τενοντόλυση).
«Η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης στον τομέα της μικροχειρουργικής δίνει απίστευτα αποτελέσματα».
Σήμερα, η ατραυματική χειρουργική χεριού αλλά και η μικροχειρουργική, όπως θα δούμε στη χειρουργικη νεύρων (παρακάτω) είναι σε θέση να δώσουν θεραπευτική λύση μέσω «υπερμεγένθυσης μικροσκοπικής ή με λούπες » και χρήση μικροραμμάτων και μικροεργαλείων σε διατομές λεπτών οργάνων ( νεύρα, αγγεία, τένοντες) άνω (ή και κάτω άκρων), μεγιστοποιώντας και βελτιστοποιώντας τα αποτελέσματα.
Την τελευταία δεκαετία οι εξειδικευμένες λεπτές ατραυματικές επεμβάσεις σε συνδυασμό με την άμεση μετεγχειρητική πρώιμη κινητοποίηση με ειδικό πρωτόκολλο με νάρθηκα ακινητοποίησης καρπού με λάστιχα για ενεργητική έκταση/παθητική αυτόματη κάμψη , κάνουν μικρά θαύματα.
