400 π.Χ. Αθήνα. Ο Αριστοφάνης γράφει ένα από τα σημαντικότερα έργα του. Μία από τις εμβληματικότερες πολιτικές σάτιρες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μία κωμωδία που φέρνει στο προσκήνιο τις γυναίκες. Που τολμάει να «εκθέσει» και να εκθειάσει την δημοκρατία, προπαγανδίζοντας κατ’ ουσίαν την ίδια της τη δύναμη ως ταυτόχρονη αδυναμία της και ανάποδα.
Οι γυναίκες αποφασίζουν να πάρουν τα ηνία της πόλης. Με ηγέτιδα την πολυμήχανη Πραξαγόρα καταφέρνουν το ακατόρθωτο. Χωρίς καμία επανάσταση. Χωρίς κανέναν πόλεμο. Χωρίς κανέναν εκβιασμό… οι γυναίκες ντύνονται άντρες και παρεισφρέουν στην Εκκλησία του δήμου, ψηφίζοντας νόμο ώστε η εξουσία της πόλης να περάσει στα χέρια των γυναικών.
Ο Αριστοφάνης προτείνει την ισότητα, την οικονομική και ερωτική κοινοκτημοσύνη, εξαίρει τη δημοκρατία, προλαβαίνει το φεμινιστικό κίνημα κατά κάτι αιώνες, στήνει ένα σχεδόν αστυνομικό σκηνικό με παρασκηνιακές δράσεις και επιβεβαιώνει ότι το χιούμορ και η κωμωδία είναι άρρηκτα δεμένα με την ευφυΐα, με τον πολιτισμό, με την εξέλιξη, με το ίδιο το DNA των αρχαίων ελληνικών πόλεων. Την ίδια στιγμή στήνει στον τοίχο τους σ σύγχρονούς του Αθηναίους, καυτηριάζοντας ανελέητα τον άσχημό τους εαυτό, που τον θεωρεί υπεύθυνο για τα δεινά της φυλής.
Αυτές τις Εκκλησιάζουσες, τις αρχαίες μα τόσο μοντέρνες, τις πολιτικοποιημένες μα τόσο αθώες, τις ατίθασες, τις ανέμελες, τις δυνατές, τις προφητικές… παρουσιάζει και υπενθυμίζει στο θεατρικό κοινό ο Αλέξανδρος Ρήγας το καλοκαίρι του 2018.
Με απεριόριστο σεβασμό και αγάπη στον Αριστοφάνη, διατηρώντας τον λόγο και το ύφος του αρχαίου κειμένου, μέσα από την αριστουργηματική μετάφραση του Πολύβιου Δημητρακόπουλου, ο Αλέξανδρος Ρήγας εντάσσει την σύγχρονη ματιά στη διαχρονική αυτή κωμωδία, την οποία προσαρμόζει στο εικαστικό και δραματουργικό πλαίσιο του πρωτότυπου έργου.
Οι Εκκλησιάζουσες το καλοκαίρι του 2018, έρχονται κατευθείαν από την Αρχαία Αθήνα του 400π.Χ. με τη μοναδική διαφορά ότι είναι διανθισμένες με μουσικές από όλη την Ελλάδα. Από τα δημοτικά τραγούδια και Βυζαντινούς ύμνους έως διασκευές στον πυρρίχιο, στο πεντοζάλι, σε Κερκυραϊκά τραγούδια, σε νησιωτικούς ρυθμούς και σε βαλκανικά τέμπο.
Οι Εκκλησιάζουσες στήνουν έναν χορό γεμάτο κέφι και όρεξη και δίνουν στη ζωή τον χώρο και το χρώμα που της ανήκει. Η ζωή, η πολιτική, η ισότητα, το γέλιο, η χαρά, η δημοκρατία και το θέατρο… ανήκουν σε όλους. Και οι Εκκλησιάζουσες του Αλέξανδρου Ρήγα έρχονται αυτό το καλοκαίρι να μας θυμίσουν ποιες είναι και ποιοι είμαστε…
Μετάφραση Πολύβιος Δημητρακόπουλος
Διασκευή / Σκηνοθεσία Αλέξανδρος Ρήγας
Φωτισμοί Πέτρος Γάλλιας
Σκηνικά Γιάννης Σπανόπουλος
Κοστούμια Έβελιν Σιούπη
Μουσική Διδασκαλία Λία Βίσση
Χορογραφίες Ιβάν Σβιτάιλο
Ενορχήστρωση Τραγουδιών Αποστόλης Στίκας
Κομμώσεις Τρύφωνας Σαμάρας by Bergmann Kord
Κοσμήματα Viki ‘s Workshop by Viki Dasouki
Ραφή κοστουμιών Ρούλα Ζαχαράκη και Πανωραία Πολυζωγοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη Αγνή Χιώτη
Βοηθός Σκηνοθέτη Αναστασία Μανιάτη
Φωτογραφίες παράστασης Τζοάννα Βρακά
Βοηθός χορογράφου Παλούκη Αρετή
Λύρα κρητική Γιάννης Κρητικός
Λαούτο Αντώνης Αναδρανιστάκης
Ενορχήστρωση κρητικών τραγουδιών Γιάννης Κρητικός
Τα τραγούδια της παράστασης είναι βασισμένα στην ελληνική δημοτική μουσική παράδοση.
Διανομή
Πραξαγόρα: Αντώνης Λουδάρος
Βλέπυρος Μελέτης Ηλίας
Ευφροσύνη Δημήτρης Σταρόβας
Μελπομένη Σοφία Μουτίδου
Κέφαλος Ησαΐας Ματιάμπα
Χρέμης Χάρης Γρηγορόπουλος
Φιλόδωρος Ιβάν Σβιτάιλο
Πασιφάη Γιάννης Κρητικός
Μοσκόρφω Τάκης Βαμβακίδης
Αγλαΐα Κωνσταντίνος Ζαμπάρας
Νεοκλής Θανάσης Πατριαρχέας
Στον ρόλο του «Έλληνα» ο Γιώργος Κωνσταντίνου
Συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά)
Μάριος Δερβιτσιώτης, Δημήτρης Διακοσάββας, Τιμόθεος Θάνος, Γιώργος Καρατζιώτης, Γιάννης Κουκουράκης, Αστέρης Κρικώνης, Δημήτρης Κρίτας, Γιώργος Μπανταδάκης, Μάρκος Μπούγιας, Στέφανος Οικονόμου, Δημήτρης Παπαδάτος, Βασίλης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Θανάσης Τούμπουλης, Δημήτρης Τσέλιος, Γιώργος Φλωράτος.
