Ο γνωστότερος ποντιακός χορός.
Ορισμένοι τον χαρακτηρίζουν πυρήνα της υπόστασης του ποντιακού ελληνισμού, άλλοι συγκινούνται όταν τον “αντικρίζουν” ή νιώθουν δέος. Και υπάρχουν και εκείνοι που, στα βήματά του, βλέπουν τον πόνο, τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης, τον ξεριζωμό από τις πατρογονικές εστίες και την αδιάκοπη μάχη για τη συνέχιση της πλούσιας πολιτισμικής κληρονομιάς του ιστορικού Πόντου.
Τα βήματα είναι αργά στην αρχή, μετρημένα και πειθαρχημένα, μέχρι να ενωθούν οι χορευτές σε κύκλο. Ο χορός γίνεται ολοένα και πιο γρήγορος, ολοένα και πιο έντονος, ολοένα και πιο καθηλωτικός. Σώματα πάλλονται, πόδια χτυπούν δυνατά το έδαφος, προστάγματα ακούγονται, χέρια άλλοτε ψηλά και άλλοτε χαμηλά, σχεδόν απροσάρμοστα και ατίθασα. Ο ήχος της λύρας, εκκωφαντικός και διαπεραστικός, δεν σωπαίνει…
Ο Πυρρίχιος χορός, χορός ομαδικός της κοινότητας, αποτελεί ένα θεμέλιο συνοχής και συνταύτισης των μελών της ομάδας.
